شهر باستانی ماچو پیچو; یکی از عجایب هفتگانه ی جدید

ماچو پیچو در شمال غربی کوسکو، در بالاترین نقطه ی کوه ماچو پیچو در ارتفاع ۲۳۵۰ متری از سطح دریا، به عنوان مهم‌ترین اثر باستان شناسی در آمریکای جنوبی و پر بیننده‌ترین جاذبه ی توریستی کشور پرو می‌باشد.

ماچو پیچو، شهری با دیوارهای سنگی جلا داده ‌شده است که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده و اولین بنای این مجموعه این‌تی‌هوآتانا نام دارد که معبد خورشید است و در منطقه‌ای از ماچو پیچو که باستان شناسان آن را منطقه ی مقدس می‌نامند، قرار دارد.

معبد خورشید در ماچو پیچو

ماچوپیچو همان شهر گمشده ی اینکاها است که در حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد و صدها سال پیش در زمان فتح اینکاها توسط اسپانیایی‌ها متروکه شد.

چشم اندازی از ماچوپیچو، از طرف هوآینا پیچو

این دژ در ۸۰ کیلومتری کوسکو، پایتخت اینکاها، قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشد و در طول قرن‌ها، جنگل‌های اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده‌ اند و همین امر باعث شده است تا ماچوپیچو برای قرن‌ها فراموش شده ‌بماند و به جز عده‌ای از مردم محلی، کسی از آن نامی به خاطر نداشته باشد. از سمت بالا، در صخره ی ماچو پیچو، یک صفحه ی سنگی عمودی ۶۰۰ متری قرار دارد که در انتها به رودخانه ی اوروباما می‌رسد. مکان این شهر جزء اسرار نظامی بوده‌است.

سنگ های اینتیهواتانا اشیای مقدسی برای اینکاها بودند. اسپانیایی های فاتح ماچوپیچو به دنبال این سنگ ها می گشتند و آن ها را نابود می کردند. مردم اینکا اعتقاد داشتند زمانی که یک سنگ اینتیهواتانا در زیارتگاهی نابود می شود، خدایان، آن مکان را ترک می کنند یا می میرند. از آنجایی که اسپانیایی ها شهر ماچو پیچو را با این حال که به وجود آن شک داشتند، نیافته بودند، سنگ اینتیهواتانای ماچو پیچو هنوز در جای اصلی خود قرار دارد.

سنگ های اینتیهواتانا در ماچو پیچو

سرانجام در ۲۴ جولای سال ۱۹۱۱ میلادی، شهر باستانی ماچو پیچو توسط هیرام بینگهام، باستان شناسان دانشگاه ییل Yale آمریکا، که فارغ التحصیل رشته ی باستان شناسی و رشته ی علوم سیاسی بود، کشف شد.

سایت دیدنی ماچو پیچو در پرو، پر از رمز و راز است. در حقیقت، هیچ کس واقعا نمی داند اینکاها حتی برای چه از آن استفاده می کردند! در اینجا چند نکته و راهنمایی وجود دارد که به شما کمک می کند تا بسیاری از این رمز و راز ها کشف کنید.

مسیرهای پیاده روی

اگر شما آمادگی جسمانی خوب و مناسبی داشته باشید، شما می توانید با پای پیاده به ماچو پیچو بروید. مسیرهای پیاده روی فراوانی هستند که بسیار مورد استفاده بوده اند، که بسیاری از آنها در حال حاضر برای تورهای عمومی باز شده اند.

آجر های مقاوم در برابر زلزله

کشور پرو مستعد زلزله است و بلوک های ساختمانی به دست آمده از ماچو پیچو نشان می دهد که این آجرها با چنان دقتی برش داده شده اند که به سادگی در برابر تهدید زمین لرزه، نخواهند لرزید.

مهندسی زیرزمینی

طبق برآورد های انجام شده، حدود ۶۰ درصد از ساخت و ساز ها ماچو پیچو، در زیر زمین بوده است. پایه های عمیق و قوی و سیستم های زهکشی مؤثر و کار آمد ماچو پیچو به قدری تحسین برانگیز است که هیچ بنایی، تا این اندازه موفق نشده استکه مورخان و باستان شناسان را تحت تأثیر قرار دهند.

معبد مخفی

ماچو پیچو، یک سایت زیارتی مذهبی بوده است که از معبد ماه حمایت و پشتیبانی می کرده. معبد ماه، حرم زیبایی بوده که در دل یک غار و دورتر از هوآینا پیچو حفر شده بوده است.

معبد ماه در داخل غاری در قسمت شمالی دامنه ی هوآینا پیچو

معبد ماه در ماچو پیچو

 

یک موزه ی بسیار عالی با موقعیت ضعیف

آیا دوست دارید اطلاعات بیشتری درباره ی موزه داشته باشید، اما تحمل موزه های شلوغ را ندارید؟ باید به شما بگویم که بسیار خوش شانس هستید! زیرا گردشگران اندکی هستند که این مسیر خاکی طولانی را برای رسیدن به موزه سایت مانوئل چاوز بالون طی می کنند.

چشم‌اندازی از قسمت مسکونی ماچو پیچو

ماچو پیچو که جزء میراث ثبت شده ی یونسکو می‌باشد به‌عنوان پر بازدیدترین مکان توریستی کشور پرو و همچنین مهم‌ترین منبع درآمد این کشور، همواره در معرض خطرهای اقتصادی و تجاری قرار دارد. در اواخر سال ۱۹۹۰ میلادی، دولت پرو اجازه ی ساخت ماشین کابلی و یک هتل لوکس همراه با رستوران و مجموعه ی توریستی را در خرابه‌های سایت صادرکرد که این تصمیم با مخالفت دانشمندان و عموم مردم پرو روبرو شد، زیرا آنها معتقد بودند که تعداد زیاد توریست در ماچو چیچو خطر تخریب را افزایش می‌دهد. توریست‌های ماچو پیچو هر ساله رو به افزایش است و در سال ۲۰۰۳ میلادی معادل ۴۰۰۰۰۰ نفر بوده‌است.

در هنگام استفاده از این سایت صدماتی به آن وارد شده‌است. به طور مثال در سپتامبر سال ۲۰۰۰ میلادی، ساعت آفتابی این‌تی‌هوآتانا به علت سقوط یک جرثقیل ۴۵۰ کیلوگرمی به شدت صدمه دید. از این رو یونسکو این سایت را در لیست آثار در معرض خطر قرار داده‌است.